Het is van groot (maatschappelijk) belang dat jongeren uit het Praktijkonderwijs en Voortgezet Speciaal Onderwijs een zo passend mogelijke plek op de arbeidsmarkt krijgen. Veel werkgevers willen ook graag bijdragen aan een inclusieve arbeidsmarkt. Toch blijft het in de praktijk moeilijk. Wat gaat er mis? Wat is er nodig? En welke kansen liggen er? We vroegen het werkgevers die een (leer)werkplek voor jongeren bieden.
Knelpunt: Op school leren jongeren een vak, maar nog niet altijd hoe ze zich als werknemer moeten gedragen. Dat er afspraken zijn, zoals dat je op tijd moet komen. Hoe je je moet presenteren. Begeleiding op werknemersvaardigheden is en blijft nodig.
Kans: Zorg voor goede begeleiding, zodat de jongeren ook leren hoe ze zich als werknemer horen te gedragen. Bijvoorbeeld door een stagebegeleider of jobcoach, of door hun school. En begin op school al tijdig met oriëntatie op en kennismaking met werk en het leren van ‘werknemersvaardigheden’.
Knelpunt: In de praktijk gaat er wel eens wat mis. Zeker als je net begint met een groep jongeren. Dat moeten werkgevers zich realiseren, maar de jongeren zelf ook. Het is een kans om te leren. Daarnaast is de praktijk vaak anders dan de opleiding. Zo willen jongeren bijvoorbeeld al met bepaalde machines werken, maar mogen ze dat vanwege hun leeftijd nog niet.
Kans: Maak verwachtingen concreet. Voor werkgevers is het belangrijk dat ze weten wat ze van de jongeren kunnen verwachten. En wat ze kunnen doen als het misgaat. Hierover moeten duidelijke afspraken worden gemaakt met de school. Daarnaast moet gekeken worden naar wat leerlingen verwachten en hoe daar op aangesloten wordt. Kan het bedienen van machines bijvoorbeeld wél onder begeleiding? Of na een bepaalde proefperiode? En bedenk dat leerlingen in het VSO en Praktijkonderwijs vaak nog jong zijn en volop in ontwikkeling. Dat vraagt extra geduld en aandacht in de eerste periode van de stage/plaatsing, maar deze investering betaalt zich op termijn meestal dubbel en dwars terug!
Wat ik vaak zie, is dat werkgevers het wel willen,
maar dat zede invulling daarvan moeilijk vinden.
Knelpunt: Er zijn veel werkgevers die iets willen betekenen voor jongeren, maar scholen weten ze vaak niet te vinden. Ze kijken naar het bekende netwerk.
Kans: Werkgevers en scholen moeten elkaar makkelijker kunnen vinden. Het is hiervoor belangrijk dat een school/de stagecoördinator continu werkt aan uitbreiding van het (regionale) netwerk van werkgevers. Ook in samenwerking met collega-scholen. En bijvoorbeeld actief informatieavonden voor geïnteresseerde werkgevers organiseert.
Knelpunt: Veel organisaties denken meteen dat deze jongeren ‘probleemgevallen’ zijn die veel tijd vragen. En dat het niet goed zal gaan werken.
Kans: Begin klein, bijvoorbeeld met een proefperiode en één BBL’er (Beroeps Begeleidende Leerweg). Een stageplek moet je niet onderschatten, maar als je het goed inricht en hier goed in begeleid wordt, werkt het. Om meer werkgevers over de streep te trekken, moeten scholen en werkgevers demonstreren hoe het in de praktijk werkt. Of werkgevers die al goed bezig zijn als ambassadeur inzetten. Goed voorbeeld doet volgen.
Draagvlak moet gecreëerd worden door het juiste
beeld te geven.
Knelpunt: Voor werkgevers komt er veel kijken bij een stageplek. En vaak nemen scholen beslissingen vanuit leerlingperspectief, waarbij niet wordt nagedacht over de gevolgen voor een werkgever. Zaken als schoolvakanties of begeleiding vallen niet altijd makkelijk op te vangen voor een werkgever.
Kans: Als een school denkt als bedrijf, en redeneert vanuit het ritme van een organisatie, zorg je samen dat het werkt.
Tijdens de derde bijeenkomst van het Actielab is het onderwerp ‘Samenwerking met werkgevers’ behandeld. In dit document vind je een verslag van deze bijeenkomst, tips voor samenwerking en literatuurtips.
Tijdens de derde bijeenkomst van het Actielab is het onderwerp ‘Samenwerking met werkgevers’ behandeld. In dit document vind je een verslag van deze bijeenkomst, tips voor samenwerking en literatuurtips.
Google+